চত্তীশগড়ৰ হিজড়া অধিকাৰ কৰ্মী বিদ্যা ৰাজপুত কেনেকৈ সুন্দৰ হৈ পৰিল জানো আহক তাইৰ জীৱন কাহিনী ( পুৰুষৰ পৰা নাৰীলৈ ৰূপান্তৰ)
How Vidya Rajput, the transgender rights activist from Chhattisgarh, became beautiful . Let's learn her life story ( Male to Female)
By LGBTQ News Assam, Dec 30
৪৭ বছৰীয়া বিদ্যা ৰাজপুত এগৰাকী ট্ৰেন্সজেণ্ডাৰ আৰু অন্তৰ্ভুক্তিৰ ধুমুহা। হিজড়া সমাজৰ বাবে চাকৰি বিচাৰি শ্বপিং মলৰ পৰা বিজনেছ পাৰ্কলৈ যায়। তিনিমাহ আগতে তাই নিজৰ অফিচৰ ওচৰৰ গাড়ী শ্ব’ৰুমবোৰ ট্ৰাই কৰিছিল চাকৰি পাবলৈ। দুই-তিনি ঠাইত তাইক গেটত ৰখাই দিয়া হ’ল। এটা শ্ব’ৰুমত কোনোবাই খৰখেদাকৈ ওলাই আহি তাইক সোমোৱাৰ আগতেই বাধা দিলে। তাই জানে কিছুমান মানুহে হাঁহিছে, মুখত ইজনে সিজনক সুধিছে, ‘তাই ইয়াত কিয়?’।
Vidya Rajput, 47, is a one woman diversity and inclusion storm. She goes from malls to business parks in search of jobs for the transgender community. Three months ago, she tried the car showrooms near her office. At two or three places, she was stopped at the gate. At one showroom, someone hurriedly came out and intercepted her before she could enter. She knows some people laugh, their faces asking each other, ‘Why is she here?’.
তেওঁলোকৰ ব্যৱসায়িক প্ৰতিষ্ঠানৰ ওচৰত ক’তো ৰাজপুতক নিবিচাৰে। তেওঁলোকে নাজানে যে ছত্তীশগড় চৰকাৰৰ ট্ৰেন্স ৱেলফেয়াৰ ব’ৰ্ডৰ সদস্যপদৰ জৰিয়তে তাই নীতিক প্ৰভাৱিত কৰিছে; যে তাই ৰাজধানী ৰায়পুৰৰ এটা সামূহিক সংগঠনৰ সভানেত্ৰী; আৰু যে তাইক মাত্ৰ নেচনেল কাউন্সিল ফৰ ট্ৰেন্সজেণ্ডাৰ পাৰ্চনত নিযুক্তি দিয়া হৈছে। ২০২১ চনত মৃত্যু হোৱা আগশাৰীৰ নাৰীবাদীগৰাকীৰ নামেৰে নামাকৰণ কৰা প্ৰথমটো কমলা ভাছিন বঁটাকে ধৰি একাধিক বঁটা লাভ কৰা বুলিও তেওঁলোকে হয়তো গুৰুত্ব নিদিয়ে বা শেহতীয়াকৈ হিজড়া সবলীকৰণ কাৰ্যসূচীত আমেৰিকালৈ যোৱাৰ কথাও চিন্তা নকৰে।
তেওঁলোকৰ ভয় আৰু অনিচ্ছাই ৰাজপুতক আৰু অধিক কাম কৰিবলৈহে প্ৰেৰণা দিয়ে। “যেতিয়া মানুহে মোক অদ্ভুতভাৱে চাই মোক ৰখাই দিয়ে, তেতিয়া মোৰ ভিতৰৰ জুই বাঢ়ি যায় আৰু মই অধিক চেষ্টা কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত হওঁ,” তাই কয়।
They don’t want Rajput anywhere near their business establishments. They don’t know that she’s influenced policy through her membership on the Chhattisgarh government’s Trans Welfare Board; that she’s the president of a community organisation in capital Raipur; and that she was just appointed to the National Council for Transgender Persons. They may not care that she’s won multiple awards, including the first Kamla Bhasin award, named after the leading feminist who passed away in 2021, or that she recently travelled to the U.S. on a transgender empowerment programme.
Their fear and reluctance only drive Rajput to do more. “When people look at me oddly and stop me, the fire within me grows and I’m inspired to try harder,” she says.
তেওঁলোকৰ বহুতেই তাইৰ হিজড়া কৰ্মচাৰী নিযুক্তি দিবলৈ কোৱা কথা শুনিছে।“মই তেওঁলোকক কওঁ যে সমাজখনক চাকৰিৰ কিয় প্ৰয়োজন। পৰিয়ালৰ পৰা বিচ্ছিন্ন হৈ থকাৰ বাবে আৰ্থিক সাহায্যও নাই। তেওঁলোকৰ শিক্ষা, তেওঁলোকৰ দক্ষতা, অভিজ্ঞতাৰ সবিশেষ মই শ্বেয়াৰ কৰো।’-মহিলাগৰাকীয়ে কয়। “মই তেওঁলোকক ইতিমধ্যে কৰ্মৰত লোকৰ ফটো আৰু কাহিনী দেখুৱাওঁ আৰু তেওঁলোকৰ সৈতে বৈচিত্ৰ্য আৰু অন্তৰ্ভুক্তিৰ বিষয়ে কথা পাতো।”
Acceptance first
Many of them do hear her pitch to hire transgender employees.“I tell them why the community needs jobs. They are separated from their families and have no financial support. I share details of their education, their skills, their experience,” she says. “I show them photographs and stories of people who are already employed and talk to them about diversity and inclusion.”
গ্ৰহণযোগ্যতা অকল্পনীয় চাৰিবেৰত লুকাই নাথাকি ২০১৯ চনৰ হিজড়া আইন, ২০১৪ চনৰ হিজড়া অধিকাৰ সম্পৰ্কীয় উচ্চতম ন্যায়ালয়ৰ গাইডলাইন, আৰু লিখিতভাৱে সজ্জিত হৈ দিল্লীৰ কেন্দ্ৰীয় সচিবালয়ত মাৰ্চ কৰা আত্মবিশ্বাসী পুৰুষৰ পৰা মহিলালৈ ৰূপান্তৰ হোৱা এগৰাকী ট্ৰেন্সজেণ্ডাৰ। তাই কি বিচাৰিছে তাৰ সবিশেষ, অলৌকিকতকৈ কম নহয়। এতিয়া দেশৰ অন্যতম আগশাৰীৰ হিজড়া অধিকাৰ কৰ্মী ৰাজপুতে বালকো (ভাৰত এলুমিনিয়াম কোম্পানী), বেদান্ত আৰু টাটা ষ্টীলৰ দৰে কোম্পানী, আৰক্ষী আৰু ৰাজ্য বিভাগৰ কাৰ্যালয়ৰ দৰে ৰাজহুৱা প্ৰতিষ্ঠানক হিজড়া কৰ্মচাৰী নিযুক্তি দিবলৈ মাত মাতিছে ।
Rajput’s transformation, from a boy who hid from a world where acceptance was unthinkable, to a confident woman who marches into the Central Secretariat in Delhi, armed with copies of the 2019 transgender law, the 2014 Supreme Court guidelines on transgender rights, and the written details of what she is asking for, is nothing short of miraculous. Now one of the country’s leading transgender rights activists, Rajput has pushed companies such as BALCO (Bharat Aluminium Company), Vedanta and Tata Steel, and public institutions such as the police and State department offices to hire transgender employees.
ৰাজপুতে কয় যে কৰ্মস্থলীত এজন হিজড়া আৰক্ষী বিষয়াক চাই তাই যথেষ্ট হ’ব নোৱাৰে — দুই এজনক চাকৰি দি নমস্কাৰ কৰিলে ক'ত হ'ব? “যিসকলক অনুশাসন বলবৎ কৰাৰ দায়িত্বত মানুহ বুলিও গণ্য কৰা হোৱা নাছিল তেওঁলোকক চাই মোৰ বুকুখন ফুলি উঠে,” তাই কয়।
Rajput says she can't get enough of watching a transgender police officer at work — where would she be if she gave a few a job and said hello? “It warms my heart to look at those who weren’t even considered human beings in charge of enforcing discipline,” she said.
ৰাজপুতৰ দৰে লোকৰ পোষকতা প্ৰচেষ্টাৰ বাবেই ভাৰতৰ তৃণমূল পৰ্যায়ৰ ক্ৰীড়া বিকাশৰ ফ্লেগশ্বিপ কাৰ্যসূচী খেলো ইণ্ডিয়াত হিজড়া খেলুৱৈসকলকো অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হৈছে। হিজড়া শিল্পীসকলক এতিয়া সংস্কৃতি মন্ত্ৰালয়ে স্বীকৃতি দিছে। ছত্তীশগড়ত কিছুমান পাঠ্যপুথিত হিজড়া ইতিহাসৰ অধ্যায় আছে। ৰাজ্যখনৰ প্ৰশিক্ষণ মডিউলসমূহে শিক্ষকসকলক হিজড়া শিশুসকলক বেয়া বিচাৰ বা টেগ নকৰিবলৈ আৰু ইয়াৰ পৰিৱৰ্তে, তেওঁলোকৰ শৈশৱক সুৰক্ষিত কৰিবলৈ দেখুৱাইছে।
It’s thanks to the advocacy efforts of people such as Rajput that Khelo India, India’s flagship programme for grassroots sports development, includes transgender athletes. Transgender artists are now recognised by the culture ministry. In Chhattisgarh, some textbooks have chapters on transgender history. Training modules in the State show teachers not to judge or tag transgender children and instead, to protect their childhood.
ৰায়পুৰত প্ৰথম গৌৰৱ সমদল অনুষ্ঠিত কৰা বছৰটো — ২০১৯ চনত ৰাজপুতে ১৫ গৰাকী হিজড়া মহিলাৰ বাবে বিয়াৰ আয়োজন কৰিছিল। প্ৰেমক এক সাৰ্বজনীন অধিকাৰ হ’ব লাগে বুলি কোৱাৰ ধৰণটোৱেই আছিল তাইৰ। “মই সকলো কাম কৰিছো, প্ৰেমৰ বাবেই কৰিছো,” তাই কয়। তাইৰ আজীৱন নিসংগতা আৰু গ্ৰহণযোগ্যতাৰ প্ৰয়োজনীয়তাই পৰিয়ালৰ ভিতৰত, সংগীৰ সৈতে আৰু সমাজত প্ৰেম আৰু মানৱতা বিচাৰি উলিওৱাৰ এই যুঁজখনক আগুৱাই লৈ গৈছো বুলি তাই কয়। তাইও মৰম আৰু গ্ৰহণযোগ্যতা পাইছে, তাইৰ সংগী দেৱৰ সৈতে। তাই কয়, “মই সুকুন (শান্তি) অনুভৱ কৰোঁ। “কোনোবা মোৰ বাবে অপেক্ষা কৰি আছে।”
The year Raipur held its first pride march — 2019 — was when Rajput organised a wedding for 15 transgender women. It was her way of saying love should be a universal right. “Everything I’ve done, I’ve done for love,” she says. Her lifelong loneliness and need for acceptance, she says, has driven this fight to find love and humanity within families, with partners, and in society. She has found love and acceptance too, with her partner Dev. “I feel sukoon (peace),” she says. “Someone is waiting for me.”
ছয় ভাই-ভনীৰ ভিতৰত সৰু ৰাজপুতক নিৰ্দয়ভাৱে হাৰাশাস্তি কৰা হৈছিল, আনকি শাৰীৰিক নিৰ্যাতনও কৰা হৈছিল। “তুমি ছোৱালী নে ল’ৰা? আমাক দেখুৱাওক।’ স্কুলৰ সহপাঠীসকলে জানিব বিচাৰিছিল। বছৰ বছৰ ধৰি তাই নিজৰ জৈৱিক পুৰুষ পৰিচয়ৰ সৈতে তাইৰ দৃঢ় আভ্যন্তৰীণ বিশ্বাসৰ মাজত মিল ৰাখিব পৰা নাছিল যে তাই এগৰাকী নাৰী। “মই ওলাই গৈ মানুহৰ লগত কথা পতা বন্ধ কৰি দিলোঁ। ঘৰতো ঘৰৰ কোনো কাম কৰিলেও মোক গালি পাৰি থাকিব: পুৰুষ হোৱা। মানুহ হোৱা।” নব্বৈৰ দশকৰ কথা, ডিজিটেল ইণ্ডিয়া এতিয়াও দূৰৈৰ সপোন আছিল, হিন্দী চিনেমাত কেৱল গায়ন-বায়ন আৰু নৃত্য হিজৰাহে দেখুওৱা হৈছিল।
২১ বছৰ বয়সত, ৰায়পুৰত, তাই ডাঙৰ হোৱা গাঁওখনৰ পৰা ২০০ কিলোমিটাৰ দূৰৈৰ এখন সৰু হোটেলৰ ফ্ৰন্ট অফিচত কাম কৰি, অৱশেষত তাই হিজড়া সম্প্ৰদায়ৰ আন সদস্যসকলক লগ পাইছিল। তাই কয়, “মই জানিছিলোঁ যে এবাৰ মোৰ প্ৰকৃত স্বৰূপটো প্ৰকাশ কৰিলে মই পুনৰ পুৰুষ হ’ব নোৱাৰিম। পিছত তাই নাৰীৰ দৰে সাজ-পোছাক পিন্ধি আৰু লুকাই নাথাকিল। “মোৰ পুৰণি জীৱনটো সৰি পৰিল, বহুতে মোৰ লগত কথা পতা বন্ধ কৰি দিলে। কিন্তু মই ইয়াৰ বাবে সাজু আছিলো।’- তাই কয়।
ৰাজপুতে গম পালে যে এইচ আই ভি সমাজত এটা ডাঙৰ সমস্যা। তাই বুজি পাইছিল যে হিজড়াক কোনেও ভাল নাপায় বা গ্ৰহণ নকৰে। ছত্তীশগড় ষ্টেট এইডছ কণ্ট্ৰল ছ’চাইটিত কৰ্মী কেৰিয়াৰ আৰম্ভ কৰা বুলিও কয় তাই, ‘মই উপলব্ধি কৰিলোঁ যে মই মোৰ সম্প্ৰদায়ক একত্ৰিত কৰিব বিচাৰো আৰু আমাৰ বাবে মৌলিক অধিকাৰৰ দাবী কৰিব বিচাৰো। “মানুহে মোৰ লগত যোগ দিলে, আৰু মোৰ লগত যোগ দি থাকিল,” তাই লগতে কয়। “মই আত্মবিশ্বাস পাই ধুনীয়া হৈ পৰিলোঁ। আৰু মই কেতিয়াও পিছলৈ ঘূৰি নাচালোঁ।”
The youngest of six siblings, Rajput was harassed mercilessly, even physically assaulted. “Are you a girl or a boy? Show us,” schoolmates wanted to know. For years, she couldn’t reconcile her biological male identity with her firm inner belief that she was a woman. “I stopped going out and talking to people. Even at home, if I did any housework, they would keep berating me: mard bano. Be a man.” It was the 1990s, digital India was still a faraway dream, and Hindi movies only showed singing and dancing hijras.
It was only at 21, in Raipur, working at the front office of a small hotel, 200 km from the village where she grew up, that she finally met other members of the transgender community. “I knew that once I revealed my true self, I wouldn’t be able to go back to being a man,” she says. Soon, she was dressing like a woman and no longer hiding. “My old life fell away, many people stopped talking to me. But I was ready for it,” she says.
Rajput learnt that HIV was a big problem in the community. She understood that nobody loved or accepted transgender people. “I realised that I wanted to unite my community and demand basic rights for us,” she says, adding that she began her activist career at the Chhattisgarh State Aids Control Society. “People joined me, and kept joining me,” she adds. “I got confidence and became beautiful. And I never looked back.”
.jpeg)
0 Comments